Ik ben iemand die altijd graag in beweging is. Ik hou van puurheid, natuur, authenticiteit. Van kinds af aan voelde ik reeds zeer veel aan, daarnaast was ik extravert, vol energie, levenslustig en steeds zoekend naar nieuwe ontdekkingen om deze nadien in stilte te verwerken. Gezien ik altijd zeer goed kon voelen was dit voor mij normaal, stond ik er verder niet te veel bij stil. Ik heb een opleiding orthopedagogie gevolgd en ben in 2001 aan de slag gegaan in de sociale sector, voornamelijk bijzondere jeugdzorg. Op mijn 28ste ben ik naar Malawi getrokken om daar in een project te helpen bij het begeleiden van schoolkinderen en hun leerkrachten. Van het 1 kwam het ander en voor ik het wist bleef ik hangen om een jeugdcentrum op te zetten, met straatkinderen te werken en de plaatselijke psychiatrie te ondersteunen op gebied van activiteiten.
Ik heb steeds graag gereisd. Na een aantal jaren in Malawi te hebben gewerkt ben ik terug gekomen. Daarna ben ik in Costa Rica en Nicaragua nog in kleine projectjes gestapt om uiteindelijk als voogd van niet begeleide minderjarigen voor het Rode Kruis aan de slag te gaan. Toen dit contract was beëindigd vond ik dat het tijd was om naar India te gaan. Energetisch werk, yoga, andere culturen en spiritualiteit hebben me altijd aangesproken. India zou deze interesses kunnen voeden. Louter toevallig kwam ik terecht bij een lokale man die erg krachtig was op energetisch gebied. Er waren vele grote centra maar dat interesseerde me niet echt, ik wou graag bij iemand authentiek terecht kunnen. Ik had het geluk aan mijn kant en mocht van hem reiki leren. Ondanks zijn spiritualiteit zag ik ook zijn menselijke kant, hij hield van mooie spulletjes en kon dit moeilijk verstoppen ook al wou hij graag helemaal “verlicht” zijn. Ik vond dit erg mooi om te zien, ondanks zijn kunde, jarenlange beoefening bleef hij heel menselijk, en worstelde hij zelfs om deze menselijkheid toe te geven, dat sprak me enorm aan. Hoe hard we ook ons best zullen doen om niet toe te geven aan kanten die we als minder mooi beschouwen die zullen er altijd zijn want we zijn menselijk en dat mag, moet zelfs. De Indische man vertelde me dat mijn energie heel krachtig was en ik veel in beweging kreeg met reiki. Het was fijn om hier een compliment te krijgen maar verder parkeerde ik het ergens, voor mij was het een mooie leuke ervaring. Eenmaal terug van India ging ik over naar de volgende fase van mijn leven, kinderen krijgen. Ondertussen startte ik met werken in pleegzorg. Maar zoals wel meer gebeurt liep mijn leven anders dan gepland en was ik door omstandigheden alles kwijt waar ik op dat ogenblik belang aan hechtte. Plots stond ik voor zeer moeilijke omstandigheden. Hoe beweeglijk en flexibel ik ook ben ik kon enkel aanvaarden wat er gebeurde en moest omgaan met de situatie. Mijn kinderen hadden me nodig, ik moest mijn werk tijdelijk opgeven. Plots stond ik aan de andere kant van de hulpverlening. Ik heb me geregeld verslagen, onbegrepen, verdrietig en gefrustreerd gevoeld. Omdat beweging bij me hoort heb ik altijd geweigerd om te stoppen met zoeken naar de juiste stroom voor mij. Ik ben bij verschillende hulpverleners terecht gekomen, hulpverleners die het traditionele parcours bewandelen maar ook mensen die complementair, en energetisch werken,… ook voor mijn kinderen. Nu ik er achteraf op terug kijk heeft het me naast moeilijkheden heel veel moois gebracht. Buiten mijn kennis van de hulpverleningssector ben ik ervaringsdeskundige mogen worden op verschillende terreinen. Ik heb zeer mooie mensen mogen ontmoeten met het hart op de juiste plaats, ook mensen die mij minder konden bieden maar die dan weer iets kunnen betekenen voor iemand anders. Ik heb de kans gekregen om te mogen groeien als mens tot op zielsgebied. Was dit altijd gemakkelijk? Helemaal niet, groeien is werken met vallen en opstaan maar als ik er nadien op terug kijk ben ik er dankbaar voor, sta ik veel dichter bij mijn kern. Natuurlijk vind ik ergens nog steeds dat het iets minder heftig had mogen zijn en heb ik heel veel boze, verdrietige momenten gehad. Nu weet ik dat dit normaal is, we zijn mensen in een wereld die niet altijd gemakkelijk is en we zoeken allemaal onze weg. De laatste jaren volg ik ter aanvulling een opleiding naturopaat in avondonderwijs. Ik heb altijd geloofd dat het zelfhelend vermogen van een mens heel sterk is en dat op natuurlijke wijze heel veel kan bewerkstelligd worden. Tijdens de opleiding moesten we op elkaar oefenen om massagetechnieken te leren. Er werd geregeld aan me gevraagd wat ik deed omdat het zo een diep effect had. Het gaf me vertrouwen. Ik begon te oefenen op verschillende mensen, door hen aan te raken kon ik blokkades voelen en zaken in beweging zetten om hen uiteindelijk tot meer rust te laten komen. Nu ik weet wat er voorlopig allemaal mogelijk is door ervaring op te doen wil ik mensen bijstaan om hun weg te zoeken, op hun maat, binnen hun zijn maar steeds met betrekking tot het zielsniveau, want daar ligt mijn kracht